Her Gün Biraz Daha Yakın / Kitap Yorumu

Yeni bir kitap yorumu ile geldim bugün. Uzun zaman önce okuduğum bu kitabın yorumunu bir türlü yapamamıştım.. Şimdi ise yeni kitaplarım gelene kadar hakkında düşündüklerimi yorumlayayım istedim. Ne zaman Kartal’a kuzenimin yanına gitsem -sanki burada hiç D&R’a gitmezmişim gibi- kolundan tutup D&R’a sürüklüyorum. Yine gittiğimiz bir gün indirime giren kitaplar arasında bu kitabı gördüm. Okumasının keyifli olacağını düşündüğümden ikimizde birer tane alalım dedik ve fiyatına baktığımızda indirimde olmadığını gördük. Normal fiyatına almak isteyeceğim kadar şahane bir kitap olmadığını düşündüğümden listemdeki diğer 2 kitabı aldım. Yarım saat sonra kardeşimin de kitap siparişi vermesi üzerine tekrar gittik ve bu sefer kitabın 9.90’a düştüğünü gördüm. Sanırım bu bir işaret diyerek aldım kitabı. 1 hafta gibi bir sürede bitirebildim..

Yazar: Jennifer Weiner
Tür: Romantik
Sayfa Sayısı: 384

Konusu:
Sekiz yaşlarında olan Rachel ve Andy bir gece acil serviste karşılaşırlar. Rachel doğuştan kalp rahatsızlığı olan bir çocuktur Andy ise sadece kolu kırılmış olan yalnız bir çocuk.. O anda aralarında gelişen tatlı arkadaşlık Andy’in hastaneden ayrılması ile son bulur. Ama bu onlar için bir son olmaz.. Zengin bir yaşam süren Rachel ve Philadelphia’nın belalı sokaklarından koşarak uzaklaşmaya çalışan Andy’in yolları üniversite zamanında tekrar kesişir.  

Konusundan anlayacağınız üzere romantizm dolu bir kitap. Az çok drama da yer verilmiş. Kısa sürede bitirmemin sebebini tam bilemiyorum.. Çok sevdiğimden mi yoksa hemen bitsin istediğimden mi.. Çünkü kitap hakkında ne hissettiğim konusunda kararsızım. En başta çok sevimli başlayan ilişkileri daha sonra uzaklaşmalar kopmalar sebebi ile başka bir boyuta dönüştü. Sürekli ayrılıp barışmaları kopup tekrar yakınlaşmaları da biraz sinir etmedi değil.. “Ölümsüz aşklar her türlü engeli aşar” düşüncesine katılıyorum ama sürekli ayrılıp barışmaları buna bir örnek değildi. Bilemiyorum.. Çok ısınamadım.  Birde yazar, ikilinin arasında geçen her şeyi tüm çıplaklığı ile anlatmış bunu da belirteyim.

"Gerçekçi ol, yıllar geçti.. Bir kenarda oturup seni bekleyecek hali yoktu, öyle değil mi?"

Sevmediğim bir diğer konu ise kitabın anlatım şekli. Rachel bir bölümde, bilmem kaç yılından anlatırken diğer bölümde Andy başka bir yıldan anlatıyor. Her seferinde bu kimdi ne olmuştu en son diye dönüp bakmam gerekti.. Sakin, çerezlik bir şeyler istediğim için kitabı okumaya karar vermiştim lakin beni daha çok yordu.  Sonu ise.. "Ay durun şuraya bir mutlu son çizeyim adı altında geçiştirilmişti. "

Kitap hakkındaki yorumlarım çok olumsuz gibi oldu evet ama aklımda kalan kısımları da bunlar oldu. Hiç mi sevmedin diyecek olursanız da sevdim ama çok değil. Yine de okuduğum için pişman değilim. Önerir miyim? Sanırım önermeyeceğim yine de vaktiniz bol ise göz atabilirsiniz.

"Bu acı sonsuza dek sürmeyecek. Yatağımın içinde kıvrılıp, mutsuz bir halde kıpırdamadan yattığım zamanlarda kendime bunu tekrar edip duruyordum.Yataktan çıkamadığım, dünyaya dönemediğim zamanlarda.. Bunu atlatmanın tek yolu yaşayıp bitmesine izin vermek."

Şu sıralar okumak yerine bölüm biriktirdiğim dizilerimi izliyorum. Siparişimde olan iki kitap bugün yarın gelir. Elimde ise okuyacağım çok fazla kitap var. En az 2 ay sipariş vermem büyük ihtimalle.. Dizileri bitirdikçe kitap yorumlarım artacak bunun da sinyalini vererek kaçıyorum ben.

Huzur dolu günlere..